Vrijdag was ik voor een workshop in Sint Michielsgestel
en aangezien ik op tijd klaar was, ben ik nog even
lekker gaan wandelen in een stukje groen vlakbij.
Ik liep door bos en langs weilanden over grappige paadjes.
Het was eerst heerlijk rustig totdat de meneer van de
ernaast gelegen golfbaan het gras ging maaien.
De natuur is erg mooi nu, rustig en overal begint
het langzaam groen te worden.
Ik zag heel veel sneeuwklokjes en
een paar verdwaalde krokussen.
Omgevallen boomstammen met elfenbank(jes),
veertjes en mooie stukjes boomschors.
Op een gegeven ogenblik was ik op
een open stuk in het bos en zag daar
een schitterende eekhoorn "oversteken".
Ik vind dat zo'n mooie beestjes met
een leuke bruine kleur en een pluizige staart.
Hij (of zij) was erg snel en ging helaas
niet even stil zitten voor de foto.
De witte berk viel mij op door de manier waarop
hij in de grond stond, namelijk met vijf dikke wortels
alsof hij bedacht had eens lekker stevig te gaan staan.
"Ik waai niet om", heeft hij gedacht.
De boom was helemaal niet zo groot of dik,
maar was wel breed gaan staan.
Misschien dat witte berken dat altijd doen,
maar dat het mij nu pas echt opviel.
Het is voor iedereen belangrijk om stevig geworteld te zijn,
want vanuit een goede basis kun je groeien.
Stevig staan geeft een houvast waarop je kunt bouwen.
Misschien zijn stevige wortels voor een boom
wat hechting is voor ons mensen
en het is heel fijn als dat goed is.
Dit is een beetje filosofisch einde van het weekend,
misschien komt dat wel omdat Tim morgen
voor vijf dagen met school naar Praag gaat.
Voor hem hopelijk een leuke reis
en voor mij een stukje loslaten.
Fijne week allemaal,
groet,
Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten