zondag 19 maart 2017

Het onderwijsmuseum.


Gistermiddag zouden Richard en ik, samen met vrienden,
gaan wandelen op Tiengemeenten, maar het weer gooide
roet in het eten. De afspraak werd verschoven naar een
borrel en etentje aan het einde van de middag. 
Daardoor konden we een bezoek aan het westen van het
land combineren met een bezoek aan Dordrecht. Op mijn
lijstje stond namelijk Het onderwijsmuseum. Een educatief
museum over het onderwijs in Nederland vanaf heel vroeger.
Maar buiten dat het een leuk museum is, bevind het zich
ook in een bijzonder gebouw: Het gebouw de Holland.
Nu laat ik alleen foto's zien van het museum, binnenkort
van het gebouw.

Naast het meest beroemde attribuut: het aap-noot-mies
leesplankje waren er veel leermethodes te zien waarmee
men leerde lezen en leerde rekenen. Maar ook dingen die
gebruikt werden, zoals inktpotjes en kroontjespennen. Het
"telraam" bestaande uit twee handen (om tot twintig te
kunnen tellen) had ik nog nooit gezien.



Door het hele museum hingen ook heel veel mooie
schoolplaten aan het plafond. Platen die nu een gewild
item in vele interieurs zijn zelfs.



 


We zagen op een gegeven moment ook oude
schoolrapporten hangen en die kwamen mij erg bekend
voor. Vooral het rapport linksonder "wat ik al ken". Dat rapport
heb ik vroeger (in de eerste klas van de basisschool) zelf ook
gekregen, ik was toen zes jaar oud. Ik heb het rapport thuis
natuurlijk gezocht en gevonden.



Het was gewoon een feest van herkenning, zoals er
natuurlijk veel bekende, leuke dingen te zien waren.
Ik heb ook altijd een zwak gehad voor de doosjes
met letters en lettersamenstellingen, leesmethodes,
schoolplaten en aap-noot-mies. Maar ik heb ook veel
nieuwe dingen gezien.
Als je in de buurt van Dordrecht bent is het erg leuk
om er even binnen te gaan kijken. Ik heb ervan genoten.

groet,
Marijke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten