woensdag 17 mei 2017

Rekening houden met elkaar.


In de tuin staat een bankje waar je heerlijk
in de zon kunt zitten genieten van het weer,
de zon en een kopje thee. Het bankje staat
voor een tuinhuisje waar ook een vogelhuisje
aan hangt. In dat vogelhuisje woont momenteel
een familie pimpelmees. Ik schreef daar hier al
over. De familie pimpelmees kun je helemaal
niet horen in het huisje. Je hoort geen geluid
van de pimpelmeesjongen. Dus toen ik van de
week op het bankje ging genieten van een kopje
thee, wist ik niet dat vader en moeder pimpelmees
niet thuis waren.
Even later kwamen ze thuis, maar durfden hun huisje
niet in, omdat ik daar op het bankje zat. Het was best
grappig, want ze vlogen op en neer tussen de boom
van de buren en een struik in onze tuin. Heen en weer.
Ondertussen waren ze heel hard aan het roepen.
Net alsof ze elkaar aan het waarschuwen waren
of misschien wel de kinderen? Ik kon het niet verstaan,
maar het was wel duidelijk wat ze deden.



Ik moest daarom even weglopen zodat ze
naar binnen durfden gaan. Toen kon ik weer gaan
zitten. Vandaag gebeurden het weer, alleen was
het nu voedertijd, want ze vlogen af en aan het van
alles in hun bek. Maar weer durfden ze niet naar
binnen. Alleen was het moeilijk roepen met iets in
je snavel. Ik was best gemeen, want ik ben eerst
foto's gaan maken en toen ben ik pas weggelopen.












Het was wel leuk om te zien dat ze nu wel
sneller hun huisje in durfden te gaan.
Kwam dat omdat ze snapten dat ik geen
kwaad zou doen of omdat ze het voer
zo snel mogelijk moesten afgeven?
Ik hoop het eerste, want ik vind het wel
gezellige beestjes. Op deze manier moeten we
rekening met elkaar houden, mens en dier,
allebei bewoners van onze tuin.
Het is jammer dat je  de jongen niet kunt zien,
want ik snap niet goed hoe een hele familie
pimpelmees in zo'n vogelhuisje kan wonen.
groet,
Marijke

Geen opmerkingen:

Een reactie posten