We zitten weer in de periode van nachtvorst aan de grond
en dat is even wennen. Handschoenen en de winterjas
zijn weer tevoorschijn gehaald en de kinderen fietsen weer
naar school met -2 graden. Maar dan is een vroege
ochtendwandeling wel erg lekker. Toen ik gisterochtend ging
wandelen, was de zon net gaan schijnen. Het was wel nog
erg fris, maar dan op een gezonde manier.
Ik kon bij de weilanden en de blaadjes duidelijk zien waar
de zon al had geschenen, daar was het namelijk al groen
en niet wit van de vorst.
Met de koeien had ik een beetje medelijden, want het lijkt
mij niet lekker om van het bevroren gras te eten. Hun
neuzen waren ook nat en ik zag bevroren haren op hun
snoet. Ze kwamen ook meteen allemaal naar mij toe gelopen
alsof ze hoopten dat ik vers en niet bevroren gras kwam
brengen. Helaas had ik dat niet en dus ging één koe heel
slim van het gras in de zon eten.
Ik hoop dat het heeft geholpen.
Hoewel ik helemaal niet van kou hou, was deze wandeling
wel lekker. Bij thuiskomst heb ik meteen maar weer de
vogelpindakaaspot opgehangen, want voor die kleine
tuinvogels is eten zoeken ook weer moeilijker geworden.
Een ander voordeel van dit weer is dat er thuis veel
kaarsen gebrand worden, dat maakt het zo gezellig.
groet,
Marijke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten